Naar boven

foto1 foto2 foto3 foto4 foto5
2012 was het jaar dat de Soulshow 40 jaar bestond. We vierden dit samen met de fans en Ferry Maat in The Spot in Bussum.
40 jaar Soulshow - feest: Ferry krijgt cadeau's van Kees van der Meer (rechts) en Gert-Jan van der Lee (midden) van de Fan-website 'Soulshow Digitaal' namens de fans.
Ferry Maat bij Radio Noordzee Internationaal.
Ferry Maat bij Hilversum 3.
Ferry Maat bij Radio 10 (links) en Radio Veronica (rechts)

De Soulshow

djDe Soulshow. Ferry Maat begon dit legendarische radio programma in 1972 op de zeezender Radio Noordzee Internationaal. Het muziekprogramma draaide soulmuziek die destijds alleen in de discotheken gedraaid werd. Door dit programma werd de voornamenlijk Amerikaanse soul-, disco- en funkmuziek ook een begrip in Nederland. Presentator Ferry Maat inspireerde vele disc-jockey's die nu wereldberoemd zijn.

Fansite van de Soulshow

Soulshow Radio: www.soulshow.nl

Get Adobe Flash player

Soulshow Digitaal

We hebben 35 gasten en geen leden online

Gelezen in  De Pers   

Door: Dirk Koppes

Hij was de eerste Nederlandse dj die zwarte muziek op de radio draaide. Afgelopen 9 september (hoe toepasselijk een donderdag) krijgt de radiopionier de Marconi Award voor zijn 35 jaar lange kruistocht voor soul, funk en disco. Koken kan hij niet, maar soulfood gaat er altijd in.

Afgelopen zaterdagavond, 19.00 uur. De radio staat afgestemd op Radio Veronica. Een stem die klinkt als een kruising tussen een krolse kater en een huilende wolf, gevoed door een levenslang infuus van bourbon whiskey, kondigt aan dat het tijd is voor de Soulshow. Al vijfendertig jaar laat de legendarische Amerikaanse dj Wolfman Jack horen dat hij de show van Ferry Maat helemaal top vindt.

Twee uur lang volgen de hits van Cameo, Luther Vandross, Prince en vanzelfsprekend Chic door de ether. Alleen Earth, Wind and Fire ontbreken op 1 september, anders zou de luisteraar helemaal het gevoel krijgen dat hij in een tijdmachine stapt naar begin jaren tachtig. Want Ferry Maat (60) klinkt als, tsja, Ferry Maat. Een heldere hoge stem die vlot onder een permanente discobeat de ene funkkraker na de andere soulgroove aan elkaar praat. Een generatie dj’s als Tiësto, Tom Holkenborg (Junkie XL) en Armin van Buuren is schatplichtig aan de discomixen van Maat.

Maandag 3 september, huize Maat in het Gooise Huizen. We hebben net de ruime keuken verkend en – nog voor hij een goed glas rosé inschenkt – zet Ferry ‘even een muziekje’ op. Het beige en turkoois meubilair (stijl country & living) zorgt voor een behaaglijke achtergrond, aan de muur hangen kleine schilderijen van mevrouw Maat. Enthousiast praat Ferry over de verbouwing van de keuken, al kookt hij er zelf nooit. Voor De Pers wil hij zich wel aan het aanrecht wagen. Als vleesliefhebber kan Maat zich wel vinden in een avond soulfood. Bij zijn favoriete muziekstijl horen zuidelijke gerechten als gefrituurde kip, koolsalade met bacon, rijst en vooral veel ham.


Een zalmkop staat te pruttelen op het vuur om een visbouillon te maken. Het uien snijden gaat de culinaire novice goed af, al moet hij een paar traantjes wegpinken. Ook het pellen van de gamba’s levert geen problemen op. ‘Normaliter heb ik hier geen puf voor. Als je zeventien uur radio per week maakt, neemt dat al je energie in beslag.’ De zestiger is alle doordeweekse dagen op Radio Veronica te horen met een drie uur durend middagprogramma.

Nadat de spareribs in de oven zijn gezet, kunnen we aan tafel om de vissoep te proberen.

Maat bereidt zich voor op een rol die hij niet graag speelt: feestvarken tijdens de uitreiking donderdagavond van de Marconi Award in ’t Spant te Bussum. Hij is blij met de waardering van zijn vakgenoten, het is een prijs voor zijn hele oeuvre. Toch zit hij het liefst alleen in de studio. ‘Verlegenheid hoort bij het dj-vak. Ik hoef niet zo nodig in beeld. Ik ben gekapt met televisie, ze vroegen me bij De wereld draait door. Niet gedaan. Ik zit liever te freaken met de Soulshow. Optredens in het land doe ik zelden, voor duizend man platen draaien valt me zwaar.’

Terug naar de oven. Het vlees heeft de vereiste geschroeide kleur. Terwijl Ferry een fles rood opentrekt, maak ik snel een salade klaar. Gezouten spek bakt met savooienkool in de wok. De carnivore dampen trekken door het hele huis, daar helpt geen afzuigkap tegen. De katten komen enthousiast polshoogte nemen.

Als het lot anders had beslist, had dit gesprek ook kunnen gaan over Maats carrière als klassiek pianist. Hij koos voor een ander pad. Ook de aanbieding van James Last om met diens orkest mee te spelen, sloeg een toen 23-jarige Ferry af. ‘Ik zag me al met Last over de hele wereld reizen. Hij had me in hotel Gooiland zien spelen, in de disco speelde ik voor de lol met de plaatjes mee. Last had net een pianist nodig. Maar hij speelde vooral covers. Toch maar niet.’

Het werd een leven lang radio. In de gloriejaren presenteerde Maat elke week nieuw materiaal uit de States. Primeurs van Tavares, Prince, Stevie, het kon niet op. Wie nu naar Radio Veronica luistert, hoort nog steeds de nummers uit de jaren tachtig en negentig. Waarom doet hij aan recycling? ‘Vergis je niet, de zwarte muziek uit die jaren is tijdloos. Het werd zo goed geproduceerd. Bij Motown schreven ze vier of vijf intro’s voor elke song. Die namen ze op, evalueerden ze, tot het perfect paste. En daar lullen wij dj’s weer overheen.’

Hij vindt veel nieuwe artiesten als Amy Winehouse niet in zijn programma passen. ‘Ik hoef geen staalkaart van zwarte klanken te geven. Producer Guyon da Silva Solis en ik willen een totaalshow. Het moet bij de sound van Earth, Wind and Fire aansluiten. Na 35 jaar hebben we zoveel fantastisch materiaal, zonde om tijd te verspillen door met extremen te experimenteren. Er moeten geen platen buitenvallen. De nieuwe Candy Dulfer draaien we wel. Ik ben een controlfreak, ik besteed veel aandacht aan de flow. Dan schuift de muziek in elkaar over, botst niet. Het is een sport om de tempi en toonsoorten strak te krijgen. Bluesy soul van Winehouse past niet in ons radioconcept.’ Sowieso vindt hij veel nieuwe albums zo slecht geproduceerd, dat hij ze niet in zijn programma wil. ‘Goedkope drumcomputers, blazers uit een kastje: niet om aan te horen. De kwaliteit holt achteruit.’

Vergeleken met Wolfman Jack heeft Maat nog steeds een soepele stem. Hoe houdt hij dat vol? ‘Ik heb genetisch geluk gehad. Mijn moeder heeft ook nog steeds een jonge stem. Ik gebruik geen honing, doe er niets bijzonders voor. Integendeel: ik praat ontzettend hard, zit echt te schreeuwen. Mijn producer schrikt er af en toe van. Dat is mijn stijl, schreeuwradio. Ik probeer mezelf niet weg te drukken, dwars door de muziek heen, dan gaat het pompen en zuigen. In de studio verdwijn ik nooit op de achtergrond.’

Om te bewijzen dat hij niet alle hedendaagse muziek slecht geproduceerd vindt, laat Ferry een nieuwe opname van September horen, de hitsong van Earth, Wind and Fire, hier vertolkt door Kirk Franklin. Het geluid knalt vol uit de boksen. ‘Met een gospelkoor, helemaal halleluja. Iets sneller dan het origineel. Dan gaan de handjes wel omhoog.’ Het hele gezelschap haakt in, geen aanstekelijker enthousiasme dan dat van een jubilerend diskjockey.

Bron: De Pers   

Leden

Bronvermelding

Foto's o.a. gemaakt door Sylvan Stoet en Roel Azaro